Gazeteci Soner Yalçın’ın hak ve hukuk arayışına değinmek istiyorum bugünki köşemde. Zira hepimiz açısından hak aramak kutsal öğretidir, dahası mazlumların hakkını savunmak hepimizin görevidir. Sn. Yalçın’ın bir gazeteci olarak yazdığı yazıyı, vicdanların sesi olma adına yaptığı çağrıyı inceleyelim…
Nedir bu vicdan meselesi.
Sn. Yalçın’ın empati yaparak tutuklu bir şair örneğinden özgürlük ve özlem dünyasına dair yaptığı örnekleme çok manidar ve bir o kadar duygusal bir çağrıdır(!). Şair Ahmet Telli’nin sözleri şunlardır:
“Ağzımı anahtar deliğine dayayıp havayı emiyorum.
Böcek sokması gibi bir yanma duyuyorum boğazımda.
Oysa kuru bir yaprağı bile dalından düşürecek gibi değil bu esinti.
Suyum, bir litrelik karton süt kutusu içinde. Yetmiş iki gündür
sakındığım ve her gün ancak bir kere dudaklarımı değdirdiğim. (…)
Kutuda kalan son bir yudum su, bu bile değildi artık.
Küstü, öldürdü kendini su… Su çürüdü… Adımdan gayrısını bilmiyorum.”
“Bu ülkenin evlatları bu ölümlü dikenli yollardan kaç kez daha geçecek? Acıyla daha ne kadar sınav edilecek? Yıl, 2020”
Demiş azizim Soner Yalçın… Ancak meslektaşımın duygusu ve davasına sahip çıkmasına hayranım. Konusu geçen şair Ahmet Telli’nin mısralarının bile özenle seçilmesi, bağlı bulunduğu dünyaya aidiyette önemlidir. Neden mi? Mesela şair Ahmet Telli Bey’den Grup Yorum etkilenebiliyor. Ne ilginç ki birçok şarkılarında ilham olabiliyor ve sözleri sosyalist sol cenahta ses çıkarıyor.
Peki nedir bu sözleri Soner Yalçın Bey’e yazdıran? Bütün bu mazlum edebiyatının Murat Ağırel için yazıldığını görüyoruz. Kimdir Murat Ağırel?
Türkiye’nin Libya’da yürüttüğü operasyonlar sırasında MİT mensubunun hayatını kaybettiğine dair bilgileri ailelerini hedefe koyarak haberleştiren, Libya’daki kritik bir görevde bulunurken şehit olan Milli İstihbarat Teşkilatı (MİT) personellerinin isimlerini ifşa ettiği gerekçesiyle gözaltına alınan, ardından adli kontrolle serbest bırakılan, İstanbul 5. Sulh Ceza Hakimliğince Aydın Keser ve Mehmet Ferhat Çelik ile beraber tekrar yakalanma kararı çıkarılarak tutuklanan Yeniçağ Gazetesi yazarı Murat Ağırel, neden Sn. Soner Yalçın’ın kalemine dert oldu?
Masumiyet karinesine inanan biri olarak ancak şunları söyleyebilirim: Allah kurtarsın. Devlet bilgilerini sızdırmanın veya ifşasının sakıncası olduğu gibi bir bedeli de vardır. Anlayacağınız Yeniçağ’ın ülkücü camia olarak tarla sürmesi CIA bilgi havuzundan beslenmediği anlamına gelmez.
Son zamanlarda İYİ Parti üzerinden verilen Amerikan politikalarına dair subliminal mesajları da dikkatle incelemek gerek. Bu konuda Yeniçağ’ın görevini fazlasıyla yerine getirdiğine inanıyorum… Soner Yalçın arkadaşımızın fikri hürriyete sahip olarak bunları dile getirmesini bile samimiyetle söylemek isterim ki samimi bulmuyorum.
Sn. Yalçın’ın devlet büyüklerine yaptığı çağrı masumiyet adına elbette önemlidir ve önemsiyorum. Ancak adalet arayan bir insanın Madımak olaylarında derin devletin yaptığı katliamlara, zulümlerle parçalanmış, hayatı kararmış ailelere karşı da adil birkaç sözü olmaz mıydı? İlham aldığı şairlerden, mazlumlar için söylenecek satırlar karalamayan, 27 yılda ocakları sönen ailelere tek bir güzelleme yapmayan bir gazeteci samimiyetsiz gelir bana.
28 Şubat mağdurları adına vicdani bir sorumluluk hissederek kaç kişi ile mülakat yaptınız Soner Bey… Zaman zaman yükselen cılız sesler vicdanın sesi olmaz. Vicdanlar küflenirken, 28 Şubat kararları kapsamında o mağdurların GATA’da yoğun bakımda fişleri çekilirken, çaresizlikten hastane kapılarına konurken vicdanlarınız kaç para karşılığında teraziye çıkmıştı.
Görev başında subaylar karga tulumba kapı önlerine atılırken dönemin kudretli paşalarının kapısında postal yalama sırası vardı. Hak ve hukuk çiğnerken mazlumun başörtüsü, inançları vardı. Bugün “hukuk çürüdü» diyen yazarlarımız dönemin vicdan ve cüzdanına hizmet yarışında idi… Söylenecek çok söz var fakat yetinmeyi bilmek gerek. Birilerine hukuk ararken, seyircisi olduğunuz adaletsiz sisteminizi göz önüne getirin ve vicdanınız ile seyredin.
Vesselam…
Not: Yazarımızın makaleleri aynı zamanda Y.Akit'te yayınlanmaktadır.
